Siwa Kopa (Góry Złote)

Siwa Kopa

Państwo	Polska Czechy
Pasmo	Góry Złote Sudety Wschodnie
Wysokość	790 m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Siwa Kopa
50°18′14,92″N 16°59′14,88″E

Siwa Kopa – wzniesienie o wysokości 790 m n.p.m. w Górach Złotych w Sudetach Wschodnich, leżące na granicznym grzbiecie Gór Złotych, oddzielającym Polskę od Czech.

Położenie

Wzniesienie graniczne, położone w południowo-zachodniej części Gór Złotych, częściowo na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, na granicy polsko-czeskiej. Wznosi się między wzniesieniem Borůvkový vrch po południowo-wschodniej a Przełęczą Gierałtowską po północno-zachodniej stronie, około 0,8 km, na północny wschód od wschodnich obrzeży miejscowości Nowy Gierałtów.

Fizjografia

Wzniesienie w głównym grzbiecie granicznym o wydłużonym w kierunku północno-wschodnim kopulastym kształcie z małowyrazistym wierzchołkiem oraz nieregularnej rzeźbie i ukształtowaniu o stromych zboczach. Południowo-zachodnie zbocze Lesisty Stok ostro opada w kierunku doliny Górnej Białej Lądeckiej. Północno-zachodnie grzbietowe zbocze opada wzdłuż granicy do Przełęczy Gierałtowskiej (685 m n.p.m.). Południowoo-wschodnie grzbietowe zbocze nieznacznie opada wzdłuż granicy w kierunku wzniesienia Borůvkový vrch, od którego oddzielone jest niewielkim płytkim siodłem (685 m n.p.m.). Wzniesienie od północno-wschodniej strony wyraźnie podkreśla Przełęcz Gierałtowska. Wzniesienie zbudowane ze skał metamorficznych, należących do jednostki geologicznej metamorfiku Lądka i Śnieżnika głównie z gnejsów gierałtowskich, fyllitów i amfibolitów oraz łupków krystalicznych. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów glin, żwirów, piasków i lessów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich i osadów powstałych w chłodnym, peryglacjalnym klimacie. Cała powierzchnia wzniesienia porośnięta jest w większości naturalnym lasem mieszanym regla dolnego, a w partiach szczytowych świerkowym regla górnego z niewielką domieszką drzew liściastych. Wzniesienie pod koniec XX wieku dotknęły zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach. Położenie wzniesienia oraz kształt czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.

Inne

• Zbocza wzniesienia porasta fragment naturalnego lasu mieszanego będące pozostałością gęstej puszczy, w pobliżu jego górnej granicy występuje skarłowaciały starodrzew.
• U północno-zachodniego podnóża w przeszłości rozciągała się nieistniejąca obecnie osada Hraničky.
• U północno-wschodniego podnóża na terenie nieistniejącej osady znajduje się źródło V Hraničkách.
• Przez wzniesienie przechodzi dział wodny III rzędu.
• Przez wzniesienie wzdłuż granicy państwa przebiega granica Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, zachodnie zbocze wzniesienia od linii granicy położone jest na obszarze parku.
• Wzniesienie nosi drugą nazwę Pleśniowiec.

Ciekawostka

• Na niektórych słupkach granicznych na wzniesieniu wyznaczających granicę państwową widoczne są ślady przekuwania liter "D" (Deutschland) na "P" (Polska) dokuwając do "D" nóżkę. W pierwszych latach po II wojnie światowej przy znakowanie granicy państwowej, która stanowiła dawną linię graniczną czechosłowacko-niemiecką sprzed 1937 roku wykorzystywano stare granitowe słupki graniczne.

Turystyka

Północnym zboczem poniżej szczytu prowadzą szlak turystyczny:

• zielony – prowadzący przez Borówkową, zamek Karpień na Śnieżnik i dalej.

Przez szczyt prowadzi szlak:

• czerwony – prowadzący przez Žulová do Javorník i dalej.

W partii szczytowej Siwej Kopy znajduje się niewielka przesieka, z której widoczne są okoliczne wzniesienia.

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0.
• Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2006, ISBN 83-60180-51-2.
• Ziemia Kłodzka, mapa w skali 1:50 000, Wydawnictwo "Compass", Kraków 2012, ISBN 978-83-7605-346-2.